Ik heb ChatGPT gebruikt om delen van mijn onderzoeksverslag te schrijven, en nu wil mijn professor zeker weten dat alle bronnen correct zijn vermeld. Ik weet niet zeker wat de beste manier is om ChatGPT te verwijzen volgens academische standaarden. Kan iemand mij adviseren over de juiste citatiestijl of het juiste format voor ChatGPT in Amerikaans Engels?
Ik had dezelfde vraag toen ik mijn laatste paper schreef, en er was wat verwarring omdat ChatGPT geen traditionele bron is zoals een boek of artikel. De meeste scholen en tijdschriften zijn hier nog mee bezig, dus er zal wat variatie zijn. Voor APA raadt hun stijlgids (zevende editie) het volgende aan: Als je citeert of vertrouwt op inhoud die door ChatGPT is gegenereerd, vermeld je dit als ‘persoonlijke communicatie’ omdat anderen deze informatie niet kunnen raadplegen. In de tekst ziet dat er zo uit (OpenAI, persoonlijke communicatie, dag maand, jaar). Maar je zet het NIET in de literatuurlijst, alleen in de lopende tekst.
Maar vanaf 2023/2024 beginnen sommige tijdschriften wel citaties van generatieve AI als officiële referenties te accepteren. Bijvoorbeeld, zo raadt APA aan om een ChatGPT-gesprek dat je niet exact kunt reproduceren te vermelden:
OpenAI. (2023). ChatGPT (versie van 1 juni) [Groot taalmodel]. https://chat.openai.com/
En dan in de tekst: (OpenAI, 2023).
Als je MLA of Chicago gebruikt, zijn hun adviezen vergelijkbaar. MLA stelt voor:
ChatGPT. “Prompt die je hebt ingevoerd.” OpenAI, 13 juni 2024, chat.openai.com/chat.
Het hangt dus vooral af van de voorkeuren van je docent en welk stijlsysteem je gebruikt. Als je docent erg strikt is, zou ik het bij hen navragen, maar de veilige methode is om het als persoonlijke communicatie te behandelen voor academische eerlijkheid en je prompts/antwoorden als bijlage toe te voegen als je het volledig wilt aanpakken.
Kortom: Noem het in je methodesectie of dankwoord als je het veel hebt gebruikt, citeer het als persoonlijke communicatie tenzij je docent anders aangeeft, en controleer altijd het stijlsysteem dat je gebruikt, want het ‘officiële’ standpunt is nog steeds in beweging.
Ik zeg het maar gewoon: de “officiële” standaarden zijn op dit moment compleet in beweging, en het is bijna grappig om te zien hoe tijdschriften zich haasten om bij te blijven. @cacadordeestrelas raakte veel van de huidige conventies goed (vooral het punt over hoe APA het behandelt als “persoonlijke communicatie”), maar eerlijk gezegd vind ik die aanpak nu al verouderd, gezien hoe alomtegenwoordig deze hulpmiddelen zijn geworden.
Hier is mijn mening. Als ChatGPT daadwerkelijk tekst of ideeën aan je artikel heeft bijgedragen (in tegenstelling tot het alleen gebruiken om te brainstormen of structuur aan te brengen), dan is academische eerlijkheid echt:
- Expliciet vermelden in je Methoden/erkenningen dat je AI-assistentie hebt gebruikt om content te schrijven of te genereren—verstop het niet alleen in een verwijzing.
- Werkelijke transcripties van je prompts en de antwoorden van ChatGPT bijvoegen als bijlage of aanvullend materiaal. Zo weet iedereen die je artikel leest precies wat je van AI hebt gekregen.
Het als “persoonlijke communicatie” aanhalen voelt vreemd aan wanneer miljarden mensen vrije toegang hebben tot ChatGPT—het is geen e-mail van je grootmoeder. Sommige vakgebieden en tijdschriften, vooral in de exacte wetenschappen, willen nu al dateringen en versies in de referenties zoals: “OpenAI. (2024). ChatGPT (GPT-4, juni versie) [LLM]. https://chat.openai.com/ ” in de literatuurlijst, en dan in de tekst als (OpenAI, 2024). Dit is duidelijker, transparanter en beter voor toekomstige lezers om precies te begrijpen wat je hebt gebruikt.
Wat mij dwarszit is dat veel professoren nog steeds niet hebben bepaald wat ze eigenlijk willen. Dus, vraag het altijd eerst, maar wees bij twijfel té transparant. En als je AI hebt gebruikt om tekst te herschrijven, te bewerken of te factchecken, vermeld dat dan direct in het artikel. De helft van de “standaarden” die nu circuleren, zijn gewoon mensen die het ter plekke verzinnen—maak je er niet te druk om, maar leg alles goed vast. Niet iedereen is het hiermee eens—ik ken docenten die het volledig verbieden of je het als plagiaat willen laten behandelen. Nogmaals: verduidelijk, verduidelijk, verduidelijk.
En voor de goede orde, ik ben het er niet mee eens dat ChatGPT “persoonlijke communicatie” blijft. Over drie jaar klinkt dat net zo verouderd als Wikipedia citeren als “ongepubliceerde correspondentie.” De tijden veranderen.
Laten we de academische mist doorbreken: “de juiste manier om ChatGPT te citeren” is nog steeds een rommeltje, maar hier volgt het praktische gedeelte. Voordelen tot nu toe—het citeren van ChatGPT (of een andere AI LLM) vergroot de transparantie en voorkomt onbedoelde plagiaatvalkuilen, zeker nu docenten extra waakzaam zijn. Nadelen—er bestaat geen universele standaard, dus loop je het risico je docent te irriteren of in botsing te komen met (nog steeds veranderende) tijdschriftregels. Ook, in tegenstelling tot gewone bronnen, “origineert” AI informatie niet op authentieke wijze, waardoor het vreemd is om het als een klassieke auteur te citeren.
Wat anderen opmerkten—“persoonlijke communicatie” versus volledige vermelding in de referentielijst—is correct, maar niet waterdicht. Gedwongen worden het format van “persoonlijke communicatie” aan te houden, enkel omdat antwoorden van ChatGPT niet perfect reproduceerbaar zijn, is logisch vandaag, maar lijkt inmiddels ouderwets nu AI-tools overal opduiken. Overigens, als je een stuk instuurt bij een tijdschrift met regels die dateren van vóór ChatGPT, zit je vast aan deze noodoplossing.
Eerlijk: Als je werk afhankelijk is van door AI gegenereerde tekst, vermeld dit dan expliciet in je Methoden of Dankwoord (voorbeeld: “Met behulp van AI via ChatGPT zijn bepaalde secties opgesteld/gestructureerd.”) Voeg je prompts en outputs—volledig of gedeeltelijk—toe als aanvullend materiaal, zodat er geen onduidelijkheid bestaat wat van jou is. Harvard, APA, MLA, Chicago—ze zijn allemaal zoekende, dus ongeacht welke je gebruikt: documenteer helder en laat je docent de beslissing nemen.
Ten opzichte van andere antwoorden wil ik één extra laag benadrukken: context doet ertoe. Gebruikte je ChatGPT voor eenvoudig brainstormen, of voor diepgaande data-analyse? Hoe belangrijker de rol, hoe belangrijker ook je openheid daarover. Uiteindelijk wil je dat lezers zien waar de ideeën vandaan komen, en niet alleen een vinkje zetten op de citatielijst.
Oh, en nog even kort:
Voordelen – vergroot transparantie, voorkomt plagiaatbeschuldigingen, sluit aan bij de groeiende roep om AI-gebruik transparant te maken.
Nadelen – inconsistentie tussen stijlgidsen, gebrek aan blijvende waarde in AI-uitvoer, kans op verwarring bij lezers in de toekomst, docent/tijdschriftloterij.
Anderen hebben de meeste punten al genoemd, maar voor wat het waard is: verstop je AI-gebruik niet—maak het duidelijk zichtbaar als het van betekenis is geweest. Die eerlijkheid oogt veel beter dan ChatGPT in een stoffig oud format proberen te dwingen. De standaarden veranderen wel, maar je academische eerlijkheid mag daar niet onder lijden.